Figure majeure de la scène artistique belge, Wim Delvoye est connu pour son humour, son goût de l’expérimentation technologique, et sa production riche et variée. Il s’approprie et détourne volontiers les styles et les motifs de l’histoire de l’art afin de sublimer les objets les plus anodins. Eclectique et subversif, il fait appel à un large éventail de moyens d’expression, dont le dessin, la sculpture et l’installation. Son art oscille constamment entre des univers antagonistes tels que le sacré et le profane ou le local et le mondial, abordant de façon sarcastique les différents mythes qui nourrissent notre société contemporaine au moyen d’une hybridation inattendue.
C’est ainsi qu’il transforme des bétonnières ou d’énormes camions-bennes en cathédrales néogothiques d’acier découpé au laser, associant un savoir-faire artisanal à une technologie de pointe. L’esthétique de Wim Delvoye, proche du conceptuel et toujours mouvante, interroge davantage encore la marchandisation de l’art en échappant de façon stratégique et provocatrice à toute tentative de catégorisation ou d’étiquetage irrévocable.
Wim Delvoye is een belangrijke figuur in de Belgische kunstscène en staat bekend om zijn humor, zijn voorliefde voor technologische experimenten en zijn rijke en gevarieerde oeuvre. Hij eigent zich de stijlen en motieven van de kunstgeschiedenis toe en wijkt ervan af om de meest triviale objecten te sublimeren. Eclectisch en subversief, gebruikt hij een breed scala aan media, waaronder tekenen, beeldhouwen en installatie. Zijn kunst schommelt voortdurend tussen antagonistische werelden zoals het sacrale en het profane, of het lokale en het mondiale, waarbij hij op sarcastische wijze de verschillende mythen die onze hedendaagse maatschappij voeden aan de orde stelt door middel van onverwachte hybridisatie.
Zo transformeert hij betonmolens en enorme kiepwagens in neogotische kathedralen van lasergesneden staal, waarbij hij traditionele vaardigheden combineert met geavanceerde technologie. De esthetiek van Wim Delvoye, die dicht bijhet conceptuele ligt en altijd in beweging is, stelt de commodificatie van kunst verder in vraag door op strategische en provocerende wijze elke poging tot onherroepelijke categorisering of etikettering te ontwijken.
